Blackjack jest hazardową odmianą gry w oczko. Narodził się w Europie i początkowo nie cieszył się wielkim uznaniem kasynowych gości, ale z czasem stał się jedną z najpopularniejszych gier hazardowych. W blackjacka bardzo przydatna będzie dobra pamięć – jeśli będziemy kojarzyć, jakie karty pojawiły się wcześniej na stole, łatwiej zgadniemy, czego możemy się spodziewać w kolejnych rozdaniach. Celem gry w blackjacka jest ułożenie kart, których łączna wartość będzie wyższa od kart po stronie krupiera, nie może być ona jednak większa niż 21.
Wysokość kart liczbowych jest równa cyfrze na karcie, natomiast wszystkie figury mają wartość równą 10, a as może być liczony jako 11 albo 1, w zależności od konfiguracji, w jakiej się znajdzie. Przed rozpoczęciem partii blackjacka gracze muszą obstawić zakłady początkowe. Potem krupier rozdaje graczom po dwie karty, po otrzymaniu których gracz decyduje, czy dobiera kolejne karty, czy nie. Oczywiście może się zdarzyć, że już w pierwszym rozdaniu gracz trafi blackjacka, czyli układ kart równy 21, złożony z dowolnej figury (waleta, damy, króla) i asa. Jeśli zaś karty będą warte więcej niż 21, gracz przegrywa, a kasyno zabiera jego żetony – sytuację taką nazywa się plajtą lub bankrutem.
W przypadku, gdy krupier i gracz plajtują jednocześnie, przegrywa tylko gracz. Ale gdy dochodzi do remisu, czyli i krupier, i grający mają na kartach taką samą liczbę punktów, nie wygrywa nikt. Większość graczy w blackjacka trzyma się swojej strategii dobierania kart. Można więc dobierać karty do 17 punktów albo rezygnować z dobierania za każdym razem, gdy liczba oczek przekracza 11. W trakcie dobierania kart można też zwiększać wysokość stawki. Natomiast krupier zawsze bierze dodatkową kartę, jeśli ma 16 lub mniej punktów, ale nie może dobierać, gdy ma więcej niż 17.